Mijn naam is Jan Boom, ik ben fysisch-chemicus en heb enige jaren als gast van het Biodiversiteitscentrum Naturalis gewerkt aan een model voor sprongsgewijze evolutie, in het bijzonder van Mensachtigen. Ik kreeg daardoor belangstelling voor de archeologie die daarmee samenhangt. Dat had gevolgen, en daarvan wil ik verslag doen.
Als start van de 33ste steentijddag nodig ik u uit voor een kleine expeditie in ruimte en in tijd naar het Maasdal tussen Visé en Maastricht in de eerste fase van het IJstijdvak, het Vroeg-Pleistoceen.
De directe aanleiding hiervoor is de publicatie in 1977 door de Belgische archeoloog J. de Heinzelin van de vondst van een silexobject dat hij beschreef als ‘zonder twijfel een artefact dat was opgenomen in het terrasgrind van het niveau St. Pietersberg en dus waarschijnlijk afkomstig uit het Cromerien’. Aangeduid als ‘oudste artefact’ werd dit bericht vervolgens overgenomen in tal van populair-wetenschappelijke publicaties in België en zelfs in een archeologisch handboek, waarschijnlijk zonder dat de auteurs daarvan het object zelf ooit in het echt hadden gezien. Het wordt bewaard – maar niet geëxposeerd - in het Nationaal Natuurhistorisch Museum in Brussel waar het mij op mijn verzoek door de conservator werd getoond en van deskundig commentaar voorzien.